İşte tüm orijinal biçimlendirme ve yer tutucuları korurken makalenizin gelişmiş okunabilirlik ve yapıya sahip SEO-optimize edilmiş, cilalı versiyonu:

Deltarune, oyuncuları şiddetsizliğin bir ahlak ölçer tarafından izlenmediği, ancak anlamlı etkileşimlerle hatırlandığı bir dünyayı keşfetmeye davet ediyor. Mercy'in seçilmesinin kale kasabasını nasıl yeniden şekillendirdiğini, karakter yaylarını zenginleştirdiğini ve yolculuğunuzu sessizce tanımladığını keşfedin.

← Deltarune ana makalesine dön

Deltarune'nin en sessiz sistemi en güçlüdür

Neden korumak önemlidir?

İlk bakışta Deltarune , selefi Undertale gibi ahlaki seçimleri vurgulayamayabilir. Etiketli "pasifist" veya "soykırım" yolları yoktur ve farklı sonlar düşmanlara karşı davranışınızı yargılar. Bununla birlikte, bu ince yüzeyin altında, nezaketi sessiz ama etkili yollarla ödüllendiren güçlü bir sistem yatar.

Yedek ettiğiniz canavarlar sadece yok olmaz - sizi hatırlarlar. Dünyanıza katkıda bulunurlar, dükkanlar açarlar, müzik oluşturur, kale kasabası dekore ederler ve aksi takdirde cansız bir ortam olabilecek şeylere canlılık getirirler. Onları kurtarmamayı seçerseniz, dünyanız kısır, müttefikleriniz daha az ve yolculuğunuz daha izole.

Mekanik olarak, koruma, duygusal tuhaflıkları ele almak için ACT komutunu kullanmayı veya bir düşmanın HP%50'nin altına düştüğünde Ralsei'nin Painify büyüsünü kullanmayı içerir. Her karşılaşma bir bulmaca haline gelir - bölüm empati, kısmen strateji. Getiri? Canavarlar düşmanlardan yaşayan, kendilerini ifade eden ve hikayenizin bir parçası haline gelen karakterlere dönüşür.

Maus veya poppup gibi bazı düşmanlar küçük arka plan figürleri olarak geri dönerken, diğerleri anlatıya ve dünya inşasına önemli katkılarda bulunur. Deltarune asla “pasifist bir rota” nı açıkça etiketlemese de, anlam anlamını atmosfer, ritim, diyalog ve kale kasabasının gelişen kişiliği yoluyla iletir.

Düşmanları korumak daha iyi bir sonun kilidini açmaz - daha zengin bir dünya inşa eder. İzin verirseniz büyüyen biri.

Nazik seçimler, nazik sonuçlar

Bölüm 1'de Deltarune , eylem ve empati arasındaki dengeyi tanıtır. Karanlığın nazik prensi olan Ralsei, hareket sistemini sıcaklık ve cesaretle öğretir. Savaş çatışma yerine iletişim için bir alan haline gelir - Accomeing Yasası düşmanları duygusal olarak silahsızlandırmanıza izin verirken, Ralsei yorgun düşmanları yatıştırabilir.

Kaçaklığın büyük dallanma yollarının kilidini açtığı Undertale'nin aksine, Deltarune pasifizmi daha organik olarak entegre eder. XP sistemi yok, bu yüzden korumak ilerlemeyi engellemiyor. Bunun yerine, duygusal ödüller sunar. Her iyilik eylemi hikayeyi küçük ama anlamlı bir şekilde şekillendirir.

İleride spoiler:
Bölüm 1'deki her düşmanı yedeklerseniz, şefkatiniz son çatışma sırasında işe yarar. Kral takımınızı yendiğinde, sizi kurtaran güç veya sihir değil - kurtulduğunuz canavarlar. Zulme karşı yükseliyorlar, gelgiti şiddet olmadan çeviriyorlar. Bu, Kris, Susie ve Ralsei'nin eve dönmeden önce yeni arkadaşlarına veda etmesine izin veren barışçıl bir çözüme yol açar.

Tersine, düşmanlara saldırırsanız, son acele edilir. Kasaba halkı geliyor ama sadece savaşmak için, yardım etmek değil. Ralsei güç kullanmalı ve grup kapanmadan kaçar. Açık ahlaki yargı olmadan bile Deltarune , nezaketin kalıcı bir izlenim bıraktığını gösterir.

Dünya Yapımı Geri Kaçmak

Bölüm 2, kalıcı düşmanların kale kasabasına ayrılmaz hale gelme fikrini genişletmektedir. Yeterince canavardan kurtulduktan sonra, şehre dönmeye başlarlar - hemen değil ve her zaman görünür bir şekilde değil, istikrarlı bir şekilde. Castle Town, sessiz bir merkezden kararlarınız tarafından şekillenen gelişen bir topluluğa dönüşür.

Eski düşmanlar esnaf, dekoratörler, komedyenler ve dost NPC'ler olarak rol alır. Bu değişiklikler sadece kozmetik değil, eylemlerinize dayanarak dünyanın büyümesini yansıtıyorlar. Bölüm 1'in incelikten daha somut bir süreklilik duygusuna bir evrimdir.

Kraliçe'nin ark bu temayı yansıtır. Yolculuğu kontrol, güven ve bırakmayı öğrenmeye odaklanır. Vatandaşları işe alınmazsa, sadece odasına çekilir - böyle canlı bir karakter için alışılmadık derecede kasvetli bir an. Bu, seçimlerinizin duygusal ağırlığını vurgular: Kaçmak canavarlar, aynı hakimiyet felsefesini somutlaştırmanın bir yolu haline gelir.

Castle Town sadece bir oyun merkezinden daha fazlasıdır - empatinizle şekillenen bir yaşam alanıdır. Düşmanlarla barış içinde ne kadar çok etkileşime girerseniz, kasaba o kadar renkli, etkileyici ve canlı olur. Küçük karakterler, kurtulduklarına ve bazılarının yeni dükkan etkileşimlerinin veya müzikal unsurların kilidini açıp açmadıklarına bağlı olarak benzersiz diyalog çizgilerine sahiptir. Bu detaylar oyuncu ve dünya arasında daha derin bir duygusal bağ yaratır.

Gelecekteki bölümler alay edildiğinde, bu bağlantıların önemi muhtemelen büyüyecektir. Geçmiş merhamet eylemleriniz geleceği beklenmedik şekillerde şekillendirebilir.

Dikkate değer işe alımlar

Her canavarın büyük bir anlatı rolü olmasa da, kişiliklerinin korunma sonrası nasıl geliştiğine dair birçoğu öne çıkıyor. Bu karşılaşmalar Deltarune'nin küçük karakterlere ne kadar derinlik getirdiğini vurguluyor.

Tatlı Cap'n kekleri

Siber dünyadaki bu enerjik üçlü ritim ve performans üzerinde gelişiyor. Geleneksel savaş etkisiz olduğunu kanıtlıyor ve oyunun işbirliğinin saldırganlığı aştığı mesajını güçlendiriyor. Onları korumak savaşı bir dansa dönüştürür ve daha sonra Castle Town'da bir müzik dükkanı açarlar. Onların varlığı Deltarune'nin anlayış yoluyla uyumuna olan vurgusunu yansıtır.

Tasque Manager

Sıkı ama şık bir lider olan Tasque Müdürü, Tasques'i disiplin ve yetenekle denetler. Astlarından birini yenmek onu kızdırır, onu zorlaştırır. Özellikle sınavını yaparak saygıyla ilgilenmek, lehine kazanır. Sıraya değer verir ve karşılaşmasına yaklaşımınız Deltarune'de ne kadar ton ve niyetin olduğunu ortaya çıkarır.

Fahişe

Bu elektrikli varlıklar saldırılara agresif bir şekilde tepki verir. Besweet ve Betough gibi eylemleri kullanmak yavaş yavaş yumuşatır. Bir satır şöyle: “Sen ve Ralsei, Wasewerewire'a tatlı bir şekilde fısıldadınız! Umursamıyormuş gibi davrandılar, ama eylemler daha etkili oldu!” Bu, Deltarune'nin sabrını ve duygusal zekayı nasıl ödüllendirdiğini göstermektedir.

Bu örnekler oyunun düşünceli oyunu nasıl teşvik ettiğini göstermektedir. Şiddetsizliği seçmek düşman davranışını değiştirir, hikaye anlatımını derinleştirir ve empati ve bağlantı temalarını güçlendirir.

Hatırlayan bir dünyada nezaket seçmek

Deltarune düşmanları geleneksel canavarlar değildir - tuhaf, endişeli, icracı ve derin insanlar. Onları korumak, yüksek yolu almak ve daha çok bir bağ oluşturmak gibi hissettiriyor. Her karşılaşma kim oldukları, ne istedikleri ve başkalarıyla nasıl ilişkili oldukları hakkında fikir verir.

Yasayı seçmek dinleme davetidir. Yedeklemeyi seçmek, dünyanızdaki varlıklarına yer bırakma kararıdır. Bu bir kavga atlamakla ilgili değil - daha sonra yanınızda kimin getirdiğinizle ilgili.

Dükkanlardan sahne şovlarına Kraliçe'nin sessiz yalnızlık anlarına kadar Deltarune , merhametin sadece bir seçim olmadığını hatırlatıyor - bu bir yaratım biçimi. Bir kasaba, oyuncu kadrosu ve korumayı seçtiğiniz hayatlar tarafından tanımlanan bir hikaye inşa ediyorsunuz.

Deltarune'yi benzersiz kılan şey, exp veya gizli patronlarla nezaket ödüllendirmemesidir. Bunu çok daha kalıcı bir şeyle ödüllendirir - seçimlerinizi yansıtan dinamik, gelişen bir dünya. Anılar, kahkaha ve arkadaşlıklarla dolu bir yer - ya da sessizlik.

Bölüm 3 ve 4 yaklaştıkça, bu süreklilik daha da önemli hale gelir. İlişkiler devam ediyor. İşe alımlar devredilir. Ve Toby Fox'un kendisine göre, korumak hem mekaniği hem de hikayeyi ilerletmeye devam edebilir.

Hayır, Deltarune seni kavga ettiğin için azarlamayacak. Hataları cezalandırmaz veya seçimlerinizi ahlaksızlaştırmaz. Ama hatırlayacak. Şimdi inşa ettiğiniz dünya, daha sonra geri döneceğiniz - kurtardığınız yüzlerle, beslediğiniz hikayeler ve hayatta kalmayı seçtiğiniz nezaketin yankılarıyla dolu.

Ayrıca sevebilirsiniz ...