David Lynch, wizjonerski reżyser znany ze swoich surrealistycznych i neo-noir tajemniczych filmów, takich jak „Twin Peaks” i „Mulholland Drive”, zmarł w wieku 78 lat. Jego rodzina podzieliła się wiadomościami na Facebooku, wyrażając ich głęboki żal i prosząc o prywatność w tym czasie. Pamiętali filozofię Lyncha, cytując go: „Miej oko na pączka, a nie na dziurę” i zauważyli piękno dnia ze złotym słońcem i niebieskim niebie.

W 2024 r. Lynch publicznie ogłosił swoją bitwę z rozedmą płuc, co przypisał życiem palenia. Pomimo diagnozy wyraził swoją ciągłą miłość do tytoniu, jednocześnie uznając poważne konsekwencje zdrowotne. Przez ponad dwa lata rzucił palenie i po przejęciu licznych testów stwierdził, że był w doskonałej formie oprócz płuc. Lynch podkreślił swoje szczęście i determinację, aby nigdy nie przejść na emeryturę ze swojego rzemiosła.

Urodzony w Missoula, Montana, w 1946 roku, kariera Lyncha rozpoczął się w swoim pierwszym filmie fabularnym „Eraserhead” (1977), który stał się fenomenem filmu o północy. Jego talent został uznany za nominacje do Oscara dla najlepszego dyrektora dla „The Elephant Man” (1980), „Blue Velvet” (1986) i „Mulholland Drive” (2001). Inne godne uwagi prace to „Wild At Heart” (1990) i adaptacja „Dune” z 1984 r., Która, pomimo początkowego bombardowania w kasie, później osiągnęły kultowy status klasyczny.

Najbardziej kultowym wkładem Lyncha w telewizję był tajemniczy serial dramatyczny „Twin Peaks”, który urzekł publiczność dochodzeniem w sprawie zabójstwa Laury Palmer, kierowanej przez agenta specjalnego FBI Dale'a Coopera. Seria została anulowana po dwóch sezonach, ale została ożywiona w 2017 roku z „Twin Peaks: The Return”.

Społeczność filmowa opłakiwała odejście Lyncha, a hołdy wylewały się z godnych uwagi postaci w Hollywood. Szef DCU James Gunn i scenarzysta Joe Russo byli wśród tych, którzy wyrazili podziw unikalną wizję Lyncha i jego głęboki wpływ na kino.

Ta wiadomość pozostawiła znaczącą pustkę w świecie filmu i telewizji, ale dziedzictwo Lyncha będzie nadal inspirować i wpływać na przyszłe pokolenia twórców i publiczności.